ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Μερικές φορές η διαδικασία της εξομολόγησης είναι απαραίτητη, έστω και αν αυτή γίνεται έμμεσα, και όχι άμεσα, μέσα από τις γραμμές μιας ιστοσελίδας.

Πριν μία εβδομάδα, λοιπόν και ενώ χάζευα μια βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου είδα τυχαία ένα βιβλίο που με είχε σημαδέψει, τον κόσμο της Σοφίας. Ήταν το πρώτο μου εξωσχολικό βιβλίο. Η εικόνα του εξωφύλλου του ήταν σαν ανάμνηση καλοκαιριών χαμένης αθωότητας. Συνειρμικά ήρθαν εικόνες ανθισμένων κήπων και των πρώτων προσπαθειών για έκφραση στο χαρτί.

Μετά από λίγες μέρες έψαξα και το βρήκα στη βιβλιοθήκη μου. Ήταν σκονισμένο με ταλαιπωρημένο εξώφυλλο. Διάβασα την πρώτη του σελίδα. Όλα έμοιαζαν με κείνη την πρώτη φορά, τότε που είχα όνειρα, για τη λογοτεχνία, για την ποίηση. Διότι, όπως ήξερα βαθιά μέσα μου τότε και όπως διαπίστωσα και στην πράξη στη συνέχεια, η τέχνη του λόγου δεν σπουδάζετε σε καμία αίθουσα, η μαγεία των ποιημάτων δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε έναν μαυροπίνακα. Αυτός είναι και ο λόγος που τα όνειρά μου δεν θα ξεθωριάσουν ποτέ. Όσο τουλάχιστον μπορώ και ονειρεύομαι, όσο τουλάχιστον μπορώ και γράφω την έμπνευση μου στο χαρτί.

Είχα ξεχάσει πως με καθημερινά αντικείμενα μπορείς να πραγματοποιήσεις ταξίδια στο χρόνο. Είχα ξεχάσει πως με καθημερινά αντικείμενα αναβιώνεις αξίες ζωής.