Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Γιατί είναι η σκέψη που επιβεβαιώνει κάθε στιγμή την ύπαρξη.
'Ετσι συνήθως χάνουμε τα πιο ωραία μας χρόνια...
από ένα τίποτα...
ένα αύριο που άργησε να 'ρθει ή ενα λυκόφως...
που κράτησε πολύ...
από ένα τίποτα...
ένα αύριο που άργησε να 'ρθει ή ενα λυκόφως...
που κράτησε πολύ...
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
▼
2008
(21)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2007
(1)
- ► Δεκεμβρίου (1)
Πληροφορίες
- Mikros Boudas
- Κάνε τον πόνο σου άρπα. Και δρόσισε τα χείλη στα χείλη της πληγής σου. Ένα πρωί, ένα δείλι, κάνε τον πόνο σου άρπα και γέλασε και σβήσου.
Αν θελήσεις να γελάσεις τότε όλοι θα γελάσουν μαζί με εσένα.
Αν πάλι θελήσεις να κλάψεις τότε θα κλάψεις μόνος σου!
Αν πάλι θελήσεις να κλάψεις τότε θα κλάψεις μόνος σου!
Αναρτήσεις
Και άλλοι Σκεπτόμενοι.......
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, ή κατά παράφραση, ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της παρούσας ηλεκτρονικής σελίδας με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της δημιουργού και συγγραφέα.
(Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου πού ισχύουν στην Ελλάδα)
(Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου πού ισχύουν στην Ελλάδα)
3 σχόλια:
υπάρχει ελπίδα όμως να τον αντιληφθούμε ξανά?
Δεν ξέρω αν κάποτε ξαναβρούμε τον παράδεισο. Δεν ξέρω καν, αν υπάρχει παράδεισος πια. Τώρα πια, το μόνο που μας μένει είναι να προσπαθήσουμε να τον ονειρευόμαστε.
η να τον δημιουργουμε..
Δημοσίευση σχολίου