Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Τίποτα

Τίποτα δεν γεννήθηκε για να με κρατήσει....πάνω στην αλλαγή του φωτός να νοιώσω.....και είναι αλήθεια πως ξέρω τα πρωινά που ξυπνάω ότι δεν γεννήθηκα για το υπερθετικό ούτε καν για το θετικό. Θα απομείνω στην άκρη εκείνου εκεί του βράχου και θα προσπαθήσω να κατανοήσω τι θα πει να ελπίζεις.
Αναρτήθηκε από στις

3 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Από τις ωραιότερες μελωδίες που θα μπορούσες να επιλέξεις.....κι αυτός ο συνεχόμενος ήχος της βροχής.....

3 Δεκεμβρίου 2008 στις 3:03 μ.μ.
Mikros Boudas είπε...

H φύση γράφει την ωραιότερη μουσική.....

3 Δεκεμβρίου 2008 στις 3:19 μ.μ.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...

εκεινο που υπαρχει για να σε κρατησει ισως απλα δεν φανηκε ακομα...
μεινε στον βραχο μα αναλογισου...
γιατι στον πατο του κουτιου της πανδωρας εμεινε η ελπιδα...

νεραιδενια φιλια!!!

3 Δεκεμβρίου 2008 στις 4:20 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)